Dopuszczalność rozwiązania umowy o pracę po trzymiesięcznym okresie choroby

W przypadku, gdy pracodawca zatrudnia pracownika na okres krótszy niż 6 miesięcy, a dodatkowo ten pozostaje na chorobowym przez czas dłuższy niż 3 miesiące ma prawo do rozwiązania stosunku pracy bez wcześniejszego wypowiedzenia.

Kodeks pracy chroni pracownika zatrudnionego na umowę o pracę. Według przepisów istnieją okresy ochronne, podczas trwania których nie można rozwiązać, ani wypowiedzieć stosunku pracy. Zgodnie z artykułem 41 nie można wypowiedzieć umowy o pracę podczas gdy pracownik przebywa na urlopie lub podczas jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, gdy nie upłynął okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.

Pracodawca ma prawo do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z przyczyn, które nie są zawinionymi przez pracownika, gdy:

  1. pracownik jest niezdolny do pracy wskutek choroby w czasie:

    • dłuższym niż trzy miesiące, gdy pracownik był zatrudniony krócej niż sześć miesięcy,

    • dłuższym niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze trzy miesiące, gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy minimum sześć miesięcy lub gdy niezdolność do pracy spowodowana została wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową.

  2. pracownik był nieobecny (nieobecność usprawiedliwiona) w pracy z innych przyczyn niż wymienione powyżej, a absencja ta trwa więcej niż 1 miesiąc.

Pracodawca nie może rozwiązać umowy o pracę bez wypowiedzenia, gdy pracownik stawi się do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności. Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę z pracownikiem bez wypowiedzenia z przyczyn niezawinionych przez pracownika, gdy upłynął okres ochronny, a niezdolność ta nadal trwa.

Warto wspomnieć, że długość okresu ochronnego przed rozwiązaniem umowy o pracę z powodu choroby uzależniona jest bezpośrednio od zakładowego stażu pracy.

Dopuszczalność rozwiązania umowy o pracę po trzymiesięcznym okresie choroby istnieje z uwagi na fakt, że wymagany okres pracy u danego pracodawcy to zatrudnienie, a nie korzystanie z zasiłku chorobowego. Z takiej też racji nie można do sześciomiesięcznego okresu zatrudnienia doliczyć okresu niezdolności do pracy z tytułu choroby, ponieważ byłoby to potraktowaniem pracownika jako uprzywilejowanego bez żadnej przyczyny. Takie posunięcie byłoby niestosownym w stosunku do pracownika, który zachorowałby dopiero po przepracowaniu u danego pracodawcy sześciu miesięcy.

Okresy zatrudnienia o których jest mowa w kodeksie pracy, należy rozumieć jako okresy przed powstaniem niezdolności do pracy. Odmienne rozumowanie doprowadziłoby do zatarcia się pojęcia „okresu ochronnego’ przed rozwiązaniem umowy o pracę, który uzależniony jest od stażu pracy w danym zakładzie pracy wraz z powyżej opisanym przypadkiem.