Przestępstwo lub wykroczenie skarbowe to czyn polegający na złamaniu obowiązujących w Polsce przepisów. Kodeks karny skarbowy nakłada na podatników dopuszczających się takich czynów określone kary. Będą one bardziej dotkliwe, wraz ze wzrostem kwoty, na jaką swoim postępowaniem podatnik naraził skarb państwa.
Rozróżnienie przestępstwa i wykroczenia skarbowego
Na gruncie przepisów Kodeksu karnego skarbowego określono, jaki czyn może być określony mianem wykroczenia podatkowego, a jaki będzie już przestępstwem. Zgodnie z przepisami, czyn będzie wykroczenie skarbowym, jeśli kwota uszczuplonej lub tylko narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej albo wartości przedmiotu czynu popełnionego przez podatnika, nie przekracza pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Powyżej tej granicy czyn zostanie uznany w świetle prawa fiskalnego za przestępstwo skarbowe.
Od 1 stycznia 2017 roku obowiązuje w Polsce wynagrodzenie minimalne w wysokości 2000 zł brutto, dlatego też wykroczeniem skarbowym będzie czyn narażający na uszczuplenie lub uszczuplenia należności publicznoprawnej do kwoty 10 000 zł.
Powyżej tej kwoty będziemy mieli do czynienia z przestępstwem skarbowym. Oprócz tego, bez względu na wartość uszczuplenia, Kodeks karny skarbowy wskazuje katalog sytuacji, w których czyn zostanie uznany za wykroczenie skarbowe.
Kary za przestępstwa i wykroczenia skarbowe
Podatnik dopuszczający się wykroczenia lub przestępstwa skarbowego jest narażony na karę, określoną w Kodeksie karnym skarbowym. W przypadku wykroczenia będzie to kara grzywny określona kwotowo:
-
minimalna grzywna w wysokości 200 zł,
-
maksymalna grzywna w wysokości 40 000 zł,
-
mandat karny w wysokości do 4000 zł.
Z kolei podatnikom dopuszczającym się przestępstwa skarbowego grozi kara grzywny określana w stawkach dziennych, kara ograniczenia, a nawet niekiedy pozbawienia wolności. Sąd wymierzy grzywnę w stawkach dziennych w wysokości od 66,66 zł do 26 664 zł. Grzywna minimalna może wynieść 666,60 zł, a maksymalna aż 19 198 080 zł.