Odpowiedzialność solidarna za należności podatkowe jest usankcjonowana prawnie i można znaleźć informacje na jej temat w wielu aktach prawnych. Należy jednak powiedzieć przy tym, że istnieje też solidarna odpowiedzialność za uiszczenie opłaty skarbowej. Kiedy i w stosunku do jakich podmiotów ma ona zastosowanie?
Pojęcie solidarnej odpowiedzialności
Do odpowiedzialności solidarnej za zobowiązania podatkowe stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego odnoszące się do zobowiązań cywilnoprawnych, co zgodne jest z art. 91 Ordynacji podatkowej. W przywołanych przepisach uregulowane zostały dwa rodzaje solidarności, mianowicie solidarność czynna, dotycząca wierzycieli oraz solidarność bierna, dotycząca dłużników. W ustawach podatkowych w przeważającej liczbie przypadków pojawia się tylko solidarność dłużników. Polega ona na tym, że każdy dłużnik jest zobowiązany do spełnienia całego świadczenia. Wierzyciel według własnego uznania może zażądać spełnienia całości bądź części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, kilku lub jednego z nich.
Z drugiej strony, jeśli dłużnik spełnił świadczenie, wierzyciel nie będzie mógł już żądać jego spełnienia od pozostałych.
Kiedy organ podatkowy może dochodzić zapłaty opłaty skarbowej w ramach solidarnej odpowiedzialności?
Najczęściej o odpowiedzialności solidarnej mówi się w kontekście zapłaty podatku. Jeśli spółka nie zapłaci daniny, to możliwe jest pociągnięcie do odpowiedzialności za należność tego rodzaju wszystkich jej wspólników solidarnie.
Taki rodzaj solidarnej odpowiedzialności dłużników występuje także w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Podobnie jest w przypadku zobowiązań solidarnych powstałych na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o opłacie skarbowej. Istnieje kilka sytuacji, w których wierzyciel może powołać się na solidarność dłużników – dwóch lub więcej, w zakresie braku zapłaty za opłatę skarbową.