Aby prawidłowo zaewidencjonować w księdze podatkowej dokonanie zakupu toreb foliowych, należy rozstrzygnąć, do czego można je zakwalifikować.
Czy są one może towarem handlowym, czy materiałem?
Pod pojęciem towaru handlowego należy rozumieć wyrób, który przeznaczony jest do sprzedaży w stanie nieprzerobionym. Natomiast materiały można podzielić na podstawowe i pomocnicze. Przykładem tych pierwszych są części składowe, montażowe gotowego wyrobu, czyli takie, które są ściśle z danym wyrobem złączone, opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytki, jednak tylko wówczas, gdy opakowani te nie są środkami trwałymi. Natomiast materiałem pomocniczym są wszelkie materiały, które nie są klasyfikowane jako materiały podstawowe, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i w sposób bezpośredni oddają wyrobowi swoje właściwości.
Mając do czynienia z torbami foliowymi, które następnie sprzedawane są klientom za odrębną cenę oraz z takimi foliami, które są „dawane” klientom za darmo – do zapakowania zakupionego towaru – można stwierdzić, że cena nie gra tutaj żadnej roli i od tego nie jest uzależniony sposób klasyfikacji. Tak, czy tak, tego rodzaju toreb foliowych nie można zaliczyć do materiałów, gdyż nie są ani częściami składowymi zakupionych w sklepie towarów, ani nie są ściśle z zakupionymi towarami złączone i nie wpływają na właściwości tych towarów.
Każdego rodzaju torby foliowe, które są odsprzedawane, spełniają warunki towarów handlowych. W związku z powyższym, ich wartość należy wpisać w kolumnie nr 10. w księdze podatkowej „Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu”. Kolumna ta jest przeznaczona do umieszczania w niej zakupu materiałów i towarów handlowych według cen zakupu.
Natomiast torby foliowe będące „bezpłatnym dodatkiem” do zakupionego towaru, są pozostałymi kosztami. W związku z tym ich wartość należy umieścić w kolumnie 13 księgi podatkowej: „Pozostałe wydatki”.